Vijf Zaterdagen voor Vijf Wonden

Troost Jij Haar tenminste? — Eerherstel aan het Onbevlekt Hart

---

We publiceren dit artikel met toestemming van Madonnacentrum Totus Tuus vzw, uitgever van het Tijdschrift van de Rozenkrans – door Maria naar Jezus (54ste jaargang, nr. 580, oktober 2025).

Bestellen / Abonneren
Madonnacentrum Totus Tuus vzw
Frans Van Dijckstraat 5
B-2100 Deurne (België)
Tel.: +32 3 236 20 15 — GSM: +32 497 38 82 77
E-mail: [email protected]
Rekening (IBAN): BE20 7310 2807 0256
Verschijnt: maandelijks (behalve juli) — Steunbijdrage: min. €10/jaar
Openingsuren: maandag 10–16u, vrijdag 13–16u

---

Tijdschrift van de Rozenkrans – door Maria naar Jezus

De Toewijding en devotie tot de Heilige Maagd Maria

Hoopvol nieuws: De devotie van de eerste zaterdagen verspreidt zich! Doe mee!

Meer en meer mensen vragen ernaar! Leer hier wat de vijf overtredingen zijn tegen het Onbevlekt Hart van Maria en de redenen voor de noodzaak van de herstellende devotie van de vijf eerste zaterdagen. In 1930 vraagt pater José Bernardo Gonçalves, de biechtvader van zuster Lucia, de ziener van Fatima: “Waarom zijn het ‘5 zaterdagen’ en zijn er niet 9 [aantal vrijdagen als eerherstel voor het Heilig Hart van Jezus] of 7 ter ere van het verdriet van Onze Lieve Vrouw?”^[1] Verbijsterd weet de zuster niet wat ze moet antwoorden. In hetzelfde jaar verscheen Onze Heer Jezus Christus zelf aan zuster Lucia en openbaarde haar de reden voor de vijf zaterdagen van herstellende devotie tot het Onbevlekt Hart van Maria:

«Mijn dochter, de reden is simpel: er zijn 5 soorten overtredingen en godslasteringen tegen het Onbevlekt Hart van Maria:
1 – De godslasteringen tegen Haar Onbevlekte Ontvangenis;
2 – Tegen Haar eeuwige Maagdelijkheid;
3 – Tegen het Goddelijk Moederschap, tegelijkertijd de weigering Haar te aanvaarden als de Moeder der mensen;
4 – Degenen die publiekelijk proberen onverschilligheid, minachting en zelfs haat voor deze Onbevlekte Moeder in de harten van kinderen in te prenten;
5 – Degenen die Haar rechtstreeks beledigen in Haar heilige Beelden.»^[2]

De godslasteringen tegen het dogma van de Onbevlekte Ontvangenis

De eerste overtreding tegen het Onbevlekt Hart van Maria is de ontkenning van het dogma van de Onbevlekte Ontvangenis, goedgekeurd door paus Pius IX op 8 december 1854, in de Dogmatische Constitutie Ineffabilis Deus. Helaas werd ook onder katholieken de nieuwe leer over de onbevlekte ontvangenis van de Heilige Maagd niet overal aanvaard. Maar het zou niet lang duren voordat de Hemel dit dogma zou bevestigen. Tijdens de verschijningen in Lourdes, Frankrijk, op 25 maart 1858, onthult de Maagd Maria haar naam aan de heilige Bernadette, in het Franse dialect: “Que soy era Immaculada Councepciou”, wat betekent: “Ik ben de Onbevlekte Ontvangenis.”

Onze Lieve Vrouw openbaart aan deze eenvoudige, arme en ongeschoolde jonge vrouw de buitengewone genade die zij van de Allerhoogste heeft ontvangen, om ontvangen te worden zonder de smet van de erfzonde. De verkondiging van het dogma door het leergezag van de Kerk en de bevestiging van de Maagd Maria in Lourdes waren niet genoeg voor de mensen om te geloven. Ondanks de bevestiging van de Heilige Vader en de wonderen die volgden op de verschijningen van Onze-Lieve-Vrouw in Lourdes, geloofden veel mensen niet in de leer en lasterden ze de Moeder Gods. In onze dagen lijkt het erop dat het aantal mensen dat Onze Lieve Vrouw aanvalt en beledigt, zeggend dat ze geboren is met de smet van de erfzonde, op dezelfde manier als wij allemaal, groeit. Dit is de eerste reden waarom Jezus Christus zelf kwam vragen om devotie tot het Onbevlekt Hart van Maria en om eerherstel.

[1] HEILIGDOM VAN FATIMA. Communie van eerherstel op de eerste zaterdagen.
[2] Idem.

Overtredingen tegen de eeuwige maagdelijkheid van Onze-Lieve-Vrouw

Het dogma van de eeuwige maagdelijkheid van de H. Maagd Maria – voor, tijdens en na de geboorte van Jezus – werd in het jaar 649 afgekondigd op het Oecumenisch Concilie van Lateranen. Dit zeer bijzondere geschenk werd aan Onze Lieve Vrouw van Nazareth gegeven ter wille van haar goddelijk moederschap, dat wil zeggen de waardigheid om de Moeder van God te zijn, en ook haar geestelijk moederschap over ons allen. Deze tweeledige dimensie van het moederschap van Onze-Lieve-Vrouw werd uitdrukkelijk verkondigd in het belangrijkste document van het Tweede Vaticaans Concilie, de Dogmatische Constitutie Lumen Gentium:

De H. Maagd, voorbestemd om de Moeder van God te zijn vanaf alle eeuwigheid, gelijktijdig met de menswording van het Woord, is door de beschikking van de goddelijke Voorzienigheid op aarde de edele Moeder van de goddelijke Verlosser, Zijn meest edelmoedige medewerkster en de nederige dienstmaagd van de Heer. Door Christus te ontvangen, te verwekken en te voeden, Hem aan de Vader in de tempel voor te stellen, met Hem te lijden toen Hij aan het kruis werd gekweld, werkte Zij op een unieke manier mee, met Haar geloof, hoop en vurige naastenliefde, aan het werk van de Verlosser, om het bovennatuurlijke leven in de zielen te herstellen. Het is om deze reden onze Moeder in de orde van de genade [3].

Het dogma van de eeuwige maagdelijkheid van Onze Lieve Vrouw is een leer die vanaf het begin in de Kerk aanwezig is en door de Heilige Vaders is bevestigd. Dit dogma is in het verleden helaas hard aangepakt en dat gebeurt nog steeds. Tegenwoordig wordt vaak gezegd dat de Moeder van God geen maagd bleef bij de geboorte van haar Zoon Jezus en dat tegengestelde meningen uitvindingen zijn van de vroege Kerk. Bovendien wordt gezegd dat de Heilige Maagd Maria andere kinderen had met de heilige Jozef, wat twijfel doet rijzen over haar maagdelijkheid. Dit alles beledigt niet alleen het Onbevlekt Hart van Maria, maar ook het Heilig Hart van Jezus.

[3] DOGMATISCHE CONSTITUTIE Lumen Gentium, over de Kerk. In: COMPENDIUM VAN VAT II: grondwetten, decreten, verklaringen. 31e ed., 2016, blz. 37–117, § 61.

Godslasteringen tegen het goddelijk moederschap

Het dogma van het goddelijk moederschap van Onze Lieve Vrouw is het oudste in de geschiedenis van de Kerk en tegelijkertijd het belangrijkste voor de leer van de Kerk. Het dogma van de Maagd Maria als Moeder van God werd plechtig gedefinieerd door de Kerk in 431, op het Concilie van Efeze. Naast het Goddelijk Moederschap heeft de Katholieke Kerk altijd de Maagd Maria erkend als de geestelijke Moeder van alle mensen, in het bijzonder van de christenen.

Door de gave en de zending van het goddelijk moederschap van Onze Lieve Vrouw, die Haar innig verenigt met haar Zoon Jezus Christus, en door Haar unieke genaden en functies, is Zij ook nauw verbonden met de Kerk:

De Moeder van God is het type en de figuur van de Kerk, in de orde van geloof, liefde en volmaakte eenheid met Christus, zoals de heilige Ambrosius al leerde. In het mysterie van de Kerk, die ook terecht moeder en maagd wordt genoemd, is de heilige Maagd Maria immers uitgegaan als het eminente en unieke model van maagd en moeder. Want gelovend, gehoorzamend, verwekte Zij op aarde, zonder de mens gekend te hebben, door de kracht en genade van de Heilige Geest, de Zoon van de eeuwige Vader; de nieuwe Eva, die zonder de minste twijfel geloofde, niet in de oude slang, maar in de hemelse boodschapper. En Zij baarde een Zoon, die God de eerstgeborene heeft gemaakt van vele broeders (Rom 8,29), dat wil zeggen van de gelovigen, voor wiens geslacht en opvoeding Zij samenwerkt met de liefde van een moeder [4].

De Zoon van God zelf, Jezus Christus, onze Verlosser, in Zijn laatste ogenblikken van Zijn aardse leven, uitgestrekt op het kruishout, gaf ons Zijn Moeder als zonen: “Vrouw, ziedaar uw zoon” (Joh 19,26); en Hij heeft Haar aan ons gegeven, aan de hele mensheid, als onze Moeder: “Zie uw Moeder” (Joh 19,27). Niet zonder reden richtte Hij deze woorden tot Zijn gezegende Moeder en tot de geliefde leerling, die daar de hele mensheid vertegenwoordigde. In Zijn geestelijk testament gaf Jezus, nadat Hij zichzelf volledig aan ons had gegeven met Zijn offer aan het kruis, ons uiteindelijk Zijn kostbaarste schat in deze wereld: Zijn Moeder, de Maagd Maria. Met het oog op de grote liefde waarvoor Hij ons Zijn Moeder als onze Moeder heeft gegeven, begrijpen we dat het ontkennen van het moederschap van Onze Lieve Vrouw over de mensen bijna net zo ernstig is als het ontkennen van het goddelijk moederschap. Om al deze redenen zijn de godslasteringen tegen het dogma tegen het Goddelijk Moederschap en het spirituele moederschap van de Maagd Maria over de mensheid zeer ernstig. Dit zijn overtredingen die de Heilige Harten van Jezus en Maria aantasten en schreeuwen om eerherstel!

[4] Idem, § 63. Vgl. St. Ambrosius, Expos. U. II, 7: PL 15, 1555; Vgl. Ps.–P. Dam., Serm. 63: PL 144, 861 AB.–Godfried van St. Victor. In nat. B. M., Ms. Paris, Mazarine, 1002, fol. 109 r.–Gerhohus Reich, De gloria et honore Filii hominis, 10: PL 194, 1105 AB.

Onverschilligheid, minachting, haat stroomden in de harten

De vierde reden voor de noodzaak van eerherstel voor het Onbevlekt Hart van Maria is de onverschilligheid, minachting en haat die in de harten van mannen en vrouwen worden ingeprent jegens deze zeer goede Moeder. Dit alles is een gevolg van het onderwijzen van valse leerstellingen, beledigingen en godslasteringen, vooral aan kinderen. Sinds de vorige eeuw “heeft de marxistisch-communistische ideologie geprobeerd alle sporen van religie uit te wissen, te beginnen met de kinderen. [...] Kinderen werd puur rationalisme geleerd en bovendien leerden de kleintjes in bepaalde landen ‘litanieën’ van beledigingen tegen de Moeder van God” [5]. Tegenwoordig komen minachting, oneerbiedigheid, zo niet haat voor de Moeder van God steeds vaker voor. Een dergelijke houding is gebruikelijk in de huidige samenleving, zelfs onder christenen. En dit verwondt het Onbevlekt Hart van Maria ernstig. Onverschilligheid voor deze goede Moeder beledigt haar Hart echter evenzeer als de bovenstaande praktijken. Om deze reden beledigen deze praktijken, vooral die van kinderen, de Moeder van de Heer ernstig. Want dezen beledigen haar niet alleen vanwege de houding van de kleinen, maar ook vanwege de goddeloosheid om zulke verachtelijke gevoelens jegens de Allerheiligste Moeder en Maagd Maria in hun hart te leggen.

De wandaden tegen de Maagd Maria in haar heilige beelden

De vijfde reden voor de noodzaak van eerherstel voor het Onbevlekt Hart van de Moeder van God is het gebrek aan respect, in de meest uiteenlopende vormen, voor de heilige beelden van Onze Lieve Vrouw. Tegenwoordig komt het steeds vaker voor: verontwaardiging, heiligschennis, vandalisme, de vernieling van de heilige beelden van de Heilige Maagd, vooral die welke op openbare plaatsen worden tentoongesteld. Bovendien worden hun afbeeldingen verwijderd, tot een minimum beperkt, als ze al niet volledig worden uitgesloten van kerken en kapellen. Deze praktijken zijn ook zeer beledigend voor het Onbevlekt Hart van Maria, naast het feit dat ze in tegenspraak zijn met wat er op het Tweede Vaticaans Concilie werd gezegd over heilige beelden: “Observeer religieus de dingen die in het verleden zijn verordend met betrekking tot de verering van de beelden van Christus, de Heilige Maagd en de heiligen.”^[6]

Dit betekent dat we moeten waken over de traditionele en heilzame devotie tot heilige beelden, volgens de tweeduizendjarige traditie van de Kerk. De overtredingen tegen de Maagd Maria in haar heilige beelden treffen niet alleen de Kerk van de heiligen, die haar met zo'n grote liefde vereerden in hun beelden, maar ook haar Zoon zelf, die zijn Moeder graag geëerd en geliefd zou zien in schilderijen, afbeeldingen en sculpturen. We hebben dus in deze overtredingen voldoende redenen om eerherstel te brengen aan het Onbevlekt Hart van Maria. Jezus zelf zegt tot Zr. Lucia: “Dit, Mijn dochter, is de reden waarom het Onbevlekt Hart van Maria Mij ertoe heeft gebracht om dit kleine eerherstel te vragen, en omwille daarvan Mijn barmhartigheid tot vergeving te bewegen jegens die zielen die de zonde hebben begaan Haar te hebben beledigd.”^[7]

Omwille van al deze zeer ernstige overtredingen, godslasteringen en heiligschennissen tegen Onze Lieve Vrouw, worden we gedurende vijf eerste zaterdagen, dus gedurende vijf opeenvolgende maanden, uitgenodigd om de volgende praktijken na te leven en zo de overtredingen tegen haar Onbevlekt Hart te herstellen:

• Biecht: Voor elke eerste zaterdag is een biecht met herstelintentie vereist. Het kan op elke dag worden gedaan, voor of na de eerste zaterdag, zolang de H. Communie maar in een staat van genade wordt ontvangen.
• De ziener vroeg: “Mijn Jezus, de (mensen) die vergeten deze (herstellende) intentie te vormen?” Jezus antwoordde: “Je kunt het in de volgende biecht belijden, gebruik de eerste gelegenheid die je hebt om te biechten.” Hoe barmhartig is de Heer!
• De Heilige Rozenkrans bidden;
• Vijftien minuten meditatie over de mysteries van de Heilige Rozenkrans;
• H. Communie.

Deze praktijken moeten worden gedaan met de bedoeling om de overtredingen tegen het Onbevlekt Hart van Maria te herstellen. Wat de biecht betreft, het verdient de voorkeur dat deze op de dag zelf wordt gedaan, maar het kan eerder of erna worden gedaan. Maar de laatste drie praktijken moeten op de eerste zaterdag worden gedaan.

Gebed van de Engel van de Vrede en Beschermengel van ons land [8]

Allerheiligste Drievuldigheid, Vader, Zoon en Heilige Geest, ik aanbid U ten diepste en bied U het kostbaarste Lichaam, Bloed, Ziel en Godheid van Jezus Christus aan, aanwezig in alle tabernakels van de aarde, als eerherstel voor de wandaden, heiligschennissen en onverschilligheden waarmee Hij Zelf gekrenkt is; en door de oneindige verdiensten van Zijn Allerheilig Hart en van het Onbevlekt Hart van Maria, vraag ik U om de bekering van arme zondaars. Amen.

Het verzoek van het Kind Jezus en Onze Lieve Vrouw (december 1925)

Op 10 december 1925 verschijnt de H. Maagd aan haar en naast Onze-Lieve-Vrouw, in een lichtgevende wolk, een Kind. De H. Maagd legt haar hand op zijn schouder en toont tegelijkertijd een hart dat zij in de andere hand heeft, omgeven door doornen. Tegelijkertijd zei het Kind: “Heb medelijden met het Hart van uw Allerheiligste Moeder, dat bedekt is met doornen die ondankbare mensen te allen tijde doorboren, zonder dat iemand een daad van eerherstel stelt om ze te verwijderen.” Toen zei de H. Maagd: “Kijk, mijn dochter, naar mijn Hart, omringd door doornen, dat ondankbare mensen mij te allen tijde doorboren, met godslasteringen en ondankbaarheid. U komt mij tenminste troosten. Ik kom u zeggen dat allen die gedurende vijf maanden, op de eerste zaterdag, gaan biechten, de Heilige Communie ontvangen, een rozenkrans bidden en mij een kwartier gezelschap houden, mediterend over de mysteries van de rozenkrans, om eerherstel te brengen, aan hen beloof Ik in het uur van de dood bij te staan met alle genaden die nodig zijn voor het heil van deze zielen.” (Lucia, 2015, p. 192)

[5] HEILIGDOM VAN FATIMA.
[6] TWEEDE VATICAANS CONCILIE, op. cit., § 67.
[7] HEILIGDOM VAN FATIMA, De herstellende devotie van de vijf eerste zaterdagen van de maand.
[8] Idem.

EERHERSTEL BRENGEN IS LIEFHEBBEN

Zich verenigen met Gods liefde

Het eerherstel waar Onze Lieve Vrouw om vraagt in de verschijning van Pontevedra, betekent: liefhebben, met als middelpunt de liefde voor Jezus Christus die, door Zijn totale overgave – altijd aanwezig in het leven van de Kerk en in de wereld – blijft leren dat Zijn grote passie het herstel van de zonden van de mensheid is. Daarom komt dit eerherstel voort uit een hernieuwde liefde voor Jezus Christus, die onze toewijding aan Hem in zich opneemt met betrekking tot de redding van de wereld. In het licht van de Boodschap van Fatima komt eerherstel neer op het verenigen met Gods liefde voor het menselijk geslacht met Christus de Verlosser, waarbij men ernaar streeft lief te hebben zoals Hij liefheeft. Het is in de gemeenschap met het eerherstel van Jezus dat onze herstellende liefde werkzaam wordt, omdat wij worden uitgenodigd om in ons vlees aan te vullen wat ontbreekt in het lijden van Christus, ter wille van zijn Lichaam dat de Kerk is (vgl. Kol 1,24). Eerherstel brengen is dus samenwerken met Jezus in het verlossingswerk.

Eerherstel als troost

Eerherstel heeft ook een perspectief van troost, dat wil zeggen: wanneer we God onze gebeden aanbieden, met onze kleine en grote offers ter herstel, zoeken we niet onszelf, maar willen vooral de Heer troosten. Eerherstel wordt zo een manier om het gebod van de liefde te vervullen: “Heb God lief boven alles en uw naaste als uzelf.” (vgl. Mt 22, 36-39) In dit gebod vatte Jezus de Wet en de Profeten samen. Met deze praktijk troosten we God, houden we van Hem boven alles en werken we samen aan de redding van onze broeders en zusters – zo ervaren we ten diepste liefde voor anderen.

AKTE VAN TOEWIJDING EN EERHERSTEL

Heilige Maagd en onze lieve Moeder, toen U Uw hart toonde, omringd door doornen, symbool van de godslasteringen en ondankbaarheid waarmee ondankbare mensen Uw liefde beantwoorden, vroeg U ons om U te troosten en eerherstel te brengen. Luisterend naar Uw bittere klachten, willen wij verzoening brengen met Uw bedroefd en onbevlekt Hart, dat door de goddeloosheid van de mensen wordt verwond met de harde doornen van hun zonden.

Op een bijzondere manier willen wij U eerherstel brengen voor de beledigingen die heiligschennend zijn toegebracht tegen Uw Onbevlekte Ontvangenis en Heilige Maagdelijkheid. Velen, Vrouwe, ontkennen dat U de Moeder van God bent en willen U zelfs niet aanvaarden als de tedere Moeder der mensen. Anderen, die niet in staat zijn om U rechtstreeks te beledigen, reageren hun satanische woede af op Uw heilige beelden. Evenmin ontbreken er mensen die proberen onverschilligheid, minachting en zelfs haat tegen U in te prenten in de harten van onschuldige kinderen.

Heilige Maagd, ik kniel hier neer aan Uw voeten, wij tonen U het verdriet dat wij voelen voor al deze overtredingen en wij beloven met onze offers, communies en gebeden eerherstel te brengen voor zoveel overtredingen van deze ondankbare kinderen van U. Erkennend dat ook wij niet altijd reageren op Uw voorkeuren, noch U eren en liefhebben als Moeder, smeken wij om barmhartige vergeving voor onze zonden. Voor allen die Uw kinderen zijn, en in het bijzonder voor ons die ons volledig toewijden aan Uw Onbevlekt Hart, moge het onze toevlucht zijn tijdens het leven en de gids die ons naar God leidt. Amen.

---