Gilde van het Groene Scapulier
  • Hart
    • Traditie
    • Maria is Liefde
    • Bekering
    • Open brief
  • De Gilde
  • Eerste Zaterdagen
  • Blog
  • Contact
​​🌿 Welkom, lieve bezoeker,
Dit is een plek van rust en ontmoeting, waar woorden mogen voeden en harten geraakt worden. Als je verder naar beneden gaat, vind je allerlei teksten die je meenemen in geloof, gebed en inspiratie. Laat je rustig leiden — zoals een kind dat de hand van zijn moeder vasthoudt.

Voel je vrij om onderweg ook zelf een reactie of gedachte achter te laten. Samen bouwen we hier een kleine tuin van geloof en hoop, waar elk woord een bloem kan zijn.
🌸 Wees gezegend, en voel je thuis.
Afbeelding
F Volg ons op Facebook ✉️ Nieuwsbrief

Waar Liefde Bekering wordt – De brandend actuele boodschap van Beauraing

10/4/2025

0 Opmerkingen

 

Een uitnodiging om Maria’s Gouden Hart te herontdekken als bron van hoop en vernieuwing.​

Afbeelding

Waarom Beauraing van betekenis is voor het apostolaat van de Gilde van het Groene Scapulier

In een tijd waarin binnen de Kerk soms verwarring heerst over wat bekering werkelijk betekent, waarin zonde vaak wordt gerelativeerd en genade niet altijd meer als genezende kracht wordt begrepen, wordt het mysterie van Onze-Lieve-Vrouw van Beauraing opnieuw actueel. Haar boodschap — liefdevol, eenvoudig en vol beloften — schraagt een diepe verbinding met het missionaire hart van ons apostolaat binnen de Gilde van het Groene Scapulier.

Wanneer Maria in Beauraing verschijnt als Onze Lieve Vrouw met het Gouden Hart, spreekt zij niet enkel tot een selecte groep of tot het verleden, maar tot elk hart dat verlangt naar bekering, troost en hernieuwd geloof. Haar oproep “Wees altijd goed” is geen poëtische frase, maar een uitnodiging tot een levenshouding die volledig aansluit bij de kern van onze missie: het terugbrengen van geliefden naar het geloof, het brengen van eerherstel aan Maria’s Hart, en het getuigen in Liefde binnen de huiselijke kring.

Onze pastorale gids legt uit hoe we stap voor stap bij anderen het zaad van geloof kunnen planten, met geduld, gebed en zachtmoedigheid. In Beauraing herkennen we precies diezelfde geest: geen dogmatisch optreden, maar moederlijke Liefde die uitnodigt in stilte tot innerlijke omvorming.

Onze praktijk van de Eerste Zaterdagen belichaamt de concrete vertaling van Maria’s oproep om haar Hart te troosten. En het gebruik van het Groene Scapulier zelf is het sacramentele instrument bij uitstek waarmee wij, vertrouwend op haar belofte, de kracht van haar verborgen genade laten werken — zelfs wanneer zielen nog niet openstaan voor geloof. Want Maria werkt verborgen, in stille Liefde.

Door de boodschap van Beauraing te verbinden met ons apostolaat, vertellen we geen bijkomstig historisch verhaal, maar bouwen we aan een levende brug tussen Maria’s hemelse opdracht en onze dagelijkse missie. Dit artikel wil helpen ontdekken hoe Beauraing ons werk bevestigt, verdiept en bezielt — en waarom juist dit apostolaat, geworteld in tederheid, geduld en genade, het antwoord is dat de verschijning van Beauraing vandaag van ons vraagt.



□ Inhoudstafel – “Beauraing: The Missing Link!”

  • I. Inleiding en openingsgebed
    • 1.1 Welkomstwoord van pater Chris Alar
    • 1.2 Context: de Eerste Zaterdagdevoties
    • 1.3 Gebed tot de Heilige Geest en Maria
    • 1.4 Doel van de conferentie
      • 1.4.1 De onbekende maar goedgekeurde verschijning van Beauraing
      • 1.4.2 De “ontbrekende schakel” tussen Lourdes en Fatima
  • II. De drie verschijningen in verband: Lourdes – Fatima – Beauraing
    • 2.1 Overzicht van goedgekeurde Mariaverschijningen
    • 2.2 De symbolische “drievoudige kroon” van Maria
    • 2.3 Waarom Beauraing minder bekend is
  • III. Historische en maatschappelijke achtergrond
    • 3.1 België in 1932: tussen de twee wereldoorlogen
    • 3.2 Religieus klimaat en sociale spanningen
    • 3.3 De noodzaak van Maria’s tussenkomst
  • IV. De verschijningen van Beauraing (1932–1933)
    • 4.1 De plaats: Beauraing, klooster en Grot van de Heer
    • 4.2 De zieners: vijf kinderen (vier meisjes, één jongen)
    • 4.3 Eerste verschijning (29 november 1932): “Wees altijd goed.”
    • 4.4 Opeenvolgende verschijningen (32 in totaal)
    • 4.5 Laatste verschijning (3 januari 1933): belofte en openbaring van het Gouden Hart
  • V. De boodschap van Beauraing
    • 5.1 Drie kernwoorden: “Wees altijd goed.”
    • 5.2 Oproepen van de Heilige Maagd
    • 5.3 De belofte: “Ik zal zondaars bekeren.”
    • 5.4 De symboliek van het Gouden Hart
  • VI. De reacties en onderzoeken
    • 6.1 Vroege scepsis en maatschappelijke kritiek
    • 6.2 Medische en psychologische onderzoeken
    • 6.3 De extase van de kinderen (luciferproef)
    • 6.4 Officiële erkenning (2 januari 1949) en erkende genezingen
  • VII. De betekenis van Beauraing in de Mariaverering
    • 7.1 Spirituele plaats in de “drievoudige keten”
    • 7.2 Titels van Maria in Beauraing
    • 7.3 Verband met het Onbevlekt Hart van Maria
  • VIII. De theologische en pastorale betekenis
    • 8.1 “Tot Jezus door Maria” – Maria als Middelares van Genade
    • 8.2 Het gezin als kernboodschap van Beauraing
    • 8.3 De aanval op Kerk en gezin – oproep tot gebed
    • 8.4 De huiselijke Kerk (Ecclesia domestica) als fundament van geloof
  • IX. Praktische toepassingen en actuele relevantie
    • 9.1 Devoties tot het Heilig en Onbevlekt Hart
    • 9.2 De rozenkrans als universeel gebed
    • 9.3 Het offer en het gemeenschappelijk priesterschap van de gelovige
  • X. De liturgische betekenis en feestdag
    • 10.1 Feestdag van Onze-Lieve-Vrouw van Beauraing – 22 augustus
    • 10.2 Verbinding met het feest van Maria Koningin
    • 10.3 Plaats binnen de liturgische kalender van de Kerk
  • XI. De boodschap voor vandaag
    • 11.1 Moreel en spiritueel verval in de moderne tijd
    • 11.2 Oproep tot gebed en herstel
    • 11.3 Het gezin als sleutel tot vernieuwing
    • 11.4 De blijvende actualiteit van Maria’s woorden
  • XII. Slotbeschouwing
    • 12.1 Beauraing als voltooiing van het mariologisch drieluik
    • 12.2 Uitnodiging tot navolging van Maria’s voorbeeld
    • 12.3 Gebed en afsluiting

I. Inleiding en Openingsgebed

1. Welkomstwoord van pater Chris Alar

Goede morgen, en hartelijk welkom aan iedereen die vandaag aanwezig is.
Ik ben pater Chris Alar, priester van de Mariaanse Congregatie van de Onbevlekte Ontvangenis, en het doet mij bijzonder veel vreugde dat u hier bent in het Nationaal Heiligdom van de Goddelijke Barmhartigheid in Stockbridge, Massachusetts.

Ondanks het gure weer is de zaal gevuld — een teken dat de honger naar geloof, hoop en Maria’s liefde levend blijft. Vandaag ontvangen we bijzondere genaden, want iedere stap die u zet om op deze eerste zaterdag deel te nemen aan gebed en overweging, is kostbaar in de ogen van God.

2. Context: de Eerste Zaterdagdevoties

De conferentie van vandaag maakt deel uit van de Eerste Zaterdagdevoties, die Onze-Lieve-Vrouw in Fatima vroeg als herstel voor de beledigingen tegen haar Onbevlekt Hart.

Elke eerste zaterdag nodigen wij de gelovigen uit om een geest van boete en liefde te beleven:

  • het ontvangen van de biecht,
  • het ontvangen van de heilige communie,
  • het bidden van de rozenkrans,
  • en een kwartier meditatie over de geheimen van het rozenkransgebed.

Deze devoties bereiden ons voor op wat we vandaag gaan ontdekken — namelijk dat Maria niet alleen waarschuwt, maar ook troost en vernieuwt.

3. Gebed tot de Heilige Geest en Maria

In de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Amen.

Hemelse Vader, zend uw Heilige Geest over ons neer.
Wikkel ons in de mantel van uw Moeder,
en laat haar ons leiden naar uw Zoon, Jezus Christus.

Moeder Maria, door uw boodschap van Beauraing
wilt u ons steeds opnieuw herinneren aan het leven van Christus --
aan zijn zachtmoedigheid, zijn gehoorzaamheid en zijn liefde.
Schenk ons door uw voorspraak de genade
om datzelfde leven in onszelf te laten groeien.

Wij vragen dit door Christus, onze Heer. Amen.

In de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Amen.

4. Doel van de conferentie

Vandaag gaan we samen stilstaan bij een van de meest vergeten maar volledig erkende Mariaverschijningen: Beauraing, een klein stadje in België waar Maria verscheen aan vijf kinderen tussen november 1932 en januari 1933.

Deze verschijning vormt de ontbrekende schakel tussen Lourdes en Fatima — de voltooiing van een goddelijk drieluik waarin Maria ons stap voor stap naar haar Zoon leidt.

Iedereen kent Lourdes (1858), waar Maria de “Onbevlekte Ontvangenis” openbaarde en genezing bracht.
Iedereen kent Fatima (1917), waar zij opriep tot bekering, gebed en boete.
Maar slechts weinigen kennen Beauraing, waar zij zich toonde als Onze Lieve Vrouw met het Gouden Hart, de Moeder van God en Koningin van de Hemel.

Haar boodschap is eenvoudig en diep:
“Wees altijd goed.” In die drie woorden ligt de samenvatting van alle evangelische deugden: liefde, gehoorzaamheid en vertrouwen.

Tijdens deze lezing ontdekken we hoe Beauraing het mysterie van Lourdes en Fatima vervolledigt — van genezing, over waarschuwing, naar liefdevolle bekering. Maria komt niet om te oordelen, maar om ons te omarmen en te leiden naar Jezus, haar Zoon.


II. De drie verschijningen in verband: Lourdes – Fatima – Beauraing

1. Overzicht van goedgekeurde Mariaverschijningen

Door de eeuwen heen heeft de Kerk een aantal verschijningen van de Heilige Maagd Maria erkend als authentiek. Deze gebeurtenissen zijn geen toevoegingen aan het Evangelie, maar momenten waarop Maria ons herinnert aan wat reeds in het Evangelie leeft: bekering, geloof, gebed en vertrouwen.

In de moderne tijd vormen drie verschijningen een bijzonder samenhangend geheel: Lourdes (1858), Fatima (1917) en Beauraing (1932–1933). Elk van deze momenten heeft zijn eigen toon en boodschap, maar samen vormen ze één beweging van genade:

  • Lourdes – Maria openbaart zich als de Onbevlekte Ontvangenis en brengt de mens genezing en zuivering.
  • Fatima – Maria roept op tot bekering, gebed en boete als bescherming tegen zonde en oorlog.
  • Beauraing – Maria toont haar Gouden Hart en nodigt ons uit tot liefde, goedheid en vertrouwen.

Deze drie verschijningen volgen elkaar op in de tijd en vormen als het ware een heilsweg van moederlijke begeleiding. Maria verschijnt in telkens nieuwe omstandigheden, maar met hetzelfde doel: om de mensheid opnieuw te verenigen met haar Zoon.

2. De symbolische “drievoudige kroon” van Maria

Wanneer we deze drie verschijningen samen beschouwen, herkennen we een diepe theologische lijn: Maria draagt een drievoudige kroon van haar zending als Moeder van de Verlossing.

  1. Lourdes – De kroon van zuiverheid
    In Lourdes verschijnt Maria als de Onbevlekte Ontvangenis. Haar zuiverheid is niet afstandelijk, maar genezend: zij herstelt wat door zonde is aangetast. Het water van Lourdes symboliseert de reiniging die Christus in het doopsel schenkt.
  2. Fatima – De kroon van bekering
    In Fatima spreekt Maria als de Moeder die waarschuwt. Ze toont het Onbevlekt Hart, gewond door de zonden van de wereld, en nodigt op dringende toon uit tot gebed, boetedoening en toewijding. Het is de roep van een moeder die haar kinderen wil redden van het gevaar.
  3. Beauraing – De kroon van liefde
    In Beauraing voltooit Maria deze beweging: zij toont haar Gouden Hart, het symbool van goddelijke liefde. Hier spreekt zij niet als waarschuwer, maar als troosteres. Ze zegt niet langer alleen wat wij moeten doen, maar openbaart wie zij is: de Moeder van God, de Koningin van de Hemel, die haar kinderen omhelst en leidt naar het Hart van Jezus.

Deze “drievoudige kroon” vormt een samenvatting van Maria’s rol in de heilsgeschiedenis: reinigen – bekeren – beminnen. Wat begon bij de bron van Lourdes en door de tranen van Fatima heen ging, wordt in Beauraing vervuld door de tedere omarming van een moeder.

3. Waarom Beauraing minder bekend is

Ondanks haar kerkelijke goedkeuring blijft Beauraing bij velen onbekend. Daar zijn verschillende redenen voor:

  • De verschijning vond plaats in een klein Waals stadje, ver van de grote bedevaartcentra.
  • Ze gebeurde in een periode van politieke onrust, tussen de twee wereldoorlogen, waardoor de aandacht elders lag.
  • De boodschap van Beauraing is eenvoudig – “Wees altijd goed” – en werd daardoor soms onderschat, terwijl ze in werkelijkheid de samenvatting is van het hele Evangelie.

Toch vormt Beauraing een onmisbare schakel in de spirituele keten van Maria’s verschijningen. Zonder Beauraing zouden de boodschappen van Lourdes en Fatima onvolledig blijven: genezing en waarschuwing zouden niet uitmonden in de liefdevolle bekering die Maria ons wil schenken.

In de volgende hoofdstukken zullen we zien hoe deze hemelse verschijning tot stand kwam, wie de kinderen waren aan wie Maria verscheen, en wat haar woorden vandaag voor ons betekenen.


III. Historische en maatschappelijke achtergrond

1. België in 1932: tussen de twee wereldoorlogen

De verschijningen van Beauraing vonden plaats in een periode van diepe onrust. Het jaar 1932 lag precies tussen de twee wereldoorlogen: de wonden van 1914–1918 waren nog vers, terwijl de dreiging van een nieuwe wereldbrand zich al aftekende aan de horizon. Economisch leed Europa onder de nasleep van de Grote Depressie, en ook België kende armoede, werkloosheid en onzekerheid.

In die gespannen tijd werd het geloof voor velen minder belangrijk. De maatschappij veranderde snel: wetenschap en techniek groeiden, maar de ziel van de mens leek te verarmen. Het kleine stadje Beauraing, met amper tweeduizend inwoners, lag in het Franstalige zuiden van België, dicht bij de Franse grens. Ooit een diep katholieke gemeenschap, maar ook daar begon het vuur van het geloof te doven.

2. Religieus klimaat en kerkelijke tegenstand

Net als in vele Europese landen stond ook in België de Kerk onder druk. De regering werd beïnvloed door socialistische en vrijzinnige bewegingen die steeds meer macht verwierven. Deze ideologieën verkondigden vooruitgang zonder God, en zagen de Kerk als een hinderpaal voor de moderniteit.

In de scholen, in de politiek en in het dagelijks leven nam de onverschilligheid toe: velen praktiseerden hun geloof nog uit gewoonte, maar zonder innerlijke overtuiging. Anderen keerden zich openlijk tegen de Kerk en de geestelijkheid. Deze geest van onverschilligheid en vijandigheid vormt de achtergrond waartegen Maria verscheen: niet om te oordelen, maar om haar kinderen terug te roepen.

De boodschap van Beauraing kwam dus niet uit de lucht vallen: ze was een antwoord uit de hemel op de leegte van het hart van de mens. Net zoals in Fatima riep Maria op tot gebed, boete en herstel, maar in Beauraing voegde ze daar een tedere moederlijke toon aan toe: een oproep om opnieuw goed te zijn, vriendelijk, zuiver en trouw.

3. De noodzaak van Maria’s tussenkomst

De verschijningen van Beauraing kunnen worden gezien als een waarschuwing en een bemoediging tegelijk. Terwijl de wereld zich opmaakte voor een nieuwe oorlog, liet Maria haar stem horen om het geloof levend te houden. Zij wist dat de bron van het kwaad niet enkel lag in politieke structuren, maar in de zonde en de onverschilligheid van het menselijk hart.

Maria’s boodschap in Beauraing is daarom tegelijk eenvoudig en dringend: “Wees altijd goed.” Geen politieke leus, geen mysterieus visioen, maar een roep tot innerlijke bekering. Want wie goed is, wie bemint, wie vergeving schenkt, draagt bij aan de vrede van de wereld.

Zo verschijnt Maria in Beauraing als moeder en leermeesteres van de liefde: ze wijst niet met een vinger, maar reikt haar hand. Ze nodigt ons uit om opnieuw te leven vanuit het hart van God — een hart dat goud straalt van barmhartigheid en genade.

In de volgende sectie zullen we kennismaken met de plaats, de kinderen en de gebeurtenissen van deze hemelse verschijning die België voor altijd heeft getekend.


IV. De verschijningen van Beauraing (1932–1933)

1. De plaats: Beauraing, klooster en Grot van de Heer

Het verhaal speelt zich af in Beauraing, een klein stadje in de provincie Namen, in het zuiden van België. De streek was eenvoudig en landelijk: boeren, spoorwegarbeiders en gezinnen met een sterk gemeenschapsgevoel.

In het hart van Beauraing stond een kloosterschool die geleid werd door de Zusters van de Christelijke Geloofsleer. Aan de rand van de kloostertuin bevond zich een kleine grot, een plaats van gebed die men de “Grot van de Heer” noemde. Het was precies daar, tussen de muren van het klooster en het spoorwegviaduct, dat Maria zou verschijnen.

2. De zieners: vijf kinderen

De Maagd verscheen aan vijf kinderen uit twee eenvoudige gezinnen — vier meisjes en één jongen — met leeftijden tussen 9 en 15 jaar. Drie van hen waren de kinderen van een spoorwegbeambte, de anderen dochters van een boerenweduwe.

De namen van de zieners zijn: Fernande, Gilberte en Albert Voisin, en Andrée en Gilberte Degeimbre. Zoals in Fatima waren het geen geleerden of mystici, maar gewone kinderen met open harten en een diep, eenvoudig geloof.

Aan zulke zielen verschijnt Maria graag: de kleinen, de nederigen, die nog durven luisteren en geloven.

3. De eerste verschijning – 29 november 1932

Op de avond van 29 november 1932 gingen vier van de kinderen naar de kloosterschool om de jongste, Gilberte Degeimbre, op te halen. Het was donker en koud. Terwijl ze de school naderden, wees Albert plotseling omhoog naar de spoorwegbrug.

Daar zagen de kinderen een dame in een lange witte jurk, omgeven door een zacht licht. Ze leek ongeveer achttien tot twintig jaar oud en droeg een rozenkrans aan haar rechterarm. Haar ogen waren diepblauw, haar gelaat straalde vrede.

De kinderen herkenden haar onmiddellijk als iets bovennatuurlijks. Albert riep: “Kijk! De Maagd Maria!” Toen hij vroeg: “Bent u de Onbevlekte Maagd?”, glimlachte zij en knikte bevestigend.

Op de vraag: “Wat wilt U?” antwoordde Maria slechts drie eenvoudige woorden: “Wees altijd goed.” Deze drie woorden omvatten heel de boodschap van het Evangelie: leven in de genade, in liefde en in trouw aan God.

4. De opeenvolgende verschijningen – 32 in totaal

De verschijningen herhaalden zich gedurende iets meer dan een maand: van 29 november 1932 tot 3 januari 1933, in totaal 33 verschijningen volgens de telling van de kinderen.

De meeste verschijningen vonden plaats in de tuin bij het klooster, aan de Grot van de Heer. Telkens wanneer de kinderen daar kwamen, begonnen zij spontaan de rozenkrans te bidden. Ze vroegen Maria niets; ze wachtten eenvoudig, met gevouwen handen en knielend op de koude grond.

Soms werd Maria omgeven door gouden stralen, soms stond ze op een wolk, glimlachend en zwijgend. De kinderen voelden zich onweerstaanbaar aangetrokken tot gebed.

In het begin geloofden hun ouders en de zusters niet wat ze vertelden. De overste van het klooster, Moeder Theophile, liet zelfs de tuin afsluiten en plaatste waakhonden om de nieuwsgierigen buiten te houden.

Maar toen zij zag dat de kinderen gehoorzaam bleven en geen ongehoorzaamheid wilden begaan, werd zij diep geraakt. Diezelfde avond liet ze hen opnieuw binnen in de tuin — en toen verscheen Maria weer, terwijl de kinderen de rozenkrans baden.

De bijeenkomsten groeiden: honderden, later duizenden mensen kwamen om mee te bidden. De lucht was koud, maar de harten warm. Overal heerste stilte en eerbied wanneer Maria verscheen. Zij sprak weinig, maar haar aanwezigheid vulde de tuin met vrede.

5. De laatste verschijning – 3 januari 1933

De laatste verschijning vond plaats op 3 januari 1933. Tijdens deze ontmoeting sprak Maria haar slotwoorden tot de kinderen:

“Ik zal zondaars bekeren. Ik ben de Moeder van God, de Koningin van de Hemel.”

Terwijl zij dit sprak, onthulde zij haar hart — omstraald door gouden licht, vol liefde en genade. Vanaf dat moment werd zij in Beauraing vereerd als Onze Lieve Vrouw met het Gouden Hart.

Dit beeld van het Gouden Hart staat symbool voor haar zuivere liefde, haar moederlijke tederheid en haar oneindig medelijden met de zondaars. Het Gouden Hart is, zo verklaarde de Kerk later, de zichtbare uitdrukking van het Onbevlekte Hart van Maria dat in Fatima werd geopenbaard.

De kinderen werden na de verschijningen zorgvuldig onderzocht. Artsen en geestelijken stelden vast dat ze tijdens de visioenen in een diepe extase verkeerden: ongevoelig voor pijn, rustig, kalm en in gebed verzonken.

De gebeurtenissen eindigden zonder dramatische tekenen, maar met een gevoel van heilige voltooiing. Maria’s taak was volbracht: ze had haar boodschap gegeven, haar kinderen getroost en het Gouden Hart aan de wereld getoond.

In het volgende hoofdstuk zullen we dieper ingaan op de boodschap van Beauraing zelf — haar woorden, haar belofte en de betekenis van het Gouden Hart dat tot op vandaag straalt als een teken van hoop.


V. De boodschap van Beauraing

1. De kern: “Wees altijd goed”

De eerste woorden die Maria tot de kinderen sprak, blijven het samenvattende motto van Beauraing:

“Wees altijd goed.”

Deze korte zin bevat de essentie van het christelijk leven. Goedheid is meer dan beleefdheid: het is het uitstralen van Gods liefde in elke gedachte, elk woord en elke daad. In een wereld die vaak kiest voor gemak of egoïsme, nodigt Maria ons uit tot een houding van voortdurende goedheid — niet enkel af en toe, maar altijd, zelfs in kleine dingen.

Het is de goedheid die het hart zacht maakt, relaties herstelt en de aanwezigheid van God zichtbaar maakt in het gewone. Maria’s boodschap is dus geen vrome slogan, maar een praktische weg naar heiligheid: doe wat goed is, en je zult vrede vinden.

2. Oproepen van de Heilige Maagd

In de opeenvolgende verschijningen herhaalde Maria haar oproepen, eenvoudig maar krachtig. Ze vroeg drie dingen aan de kinderen en, door hen heen, aan de hele wereld:

  • Bid veel – vooral de rozenkrans, het gebed dat haar hart het meest verheugt.
  • Bouw hier een kapel – opdat pelgrims zouden komen en het geloof opnieuw zou ontbranden.
  • Ontvang pelgrims met liefde – want waar liefde heerst, daar woont God.

Deze drie oproepen weerspiegelen drie dimensies van het christelijk leven: gebed (de band met God), gemeenschap (de band met elkaar) en dienstbaarheid (de band met de wereld). Zo vormt Beauraing een school van eenvoudig maar diep geloof.

3. De belofte: “Ik zal zondaars bekeren”

Tijdens de laatste verschijning, op 3 januari 1933, sprak Maria een belofte die tot vandaag klinkt:

“Ik zal zondaars bekeren. Ik ben de Moeder van God, de Koningin van de Hemel.”

Deze woorden onthullen het moederlijke hart van Maria: zij komt niet om te oordelen, maar om te genezen en te redden. Haar belofte is geen eenmalige gebeurtenis uit het verleden, maar een voortdurende werkelijkheid in de Kerk.

Maria’s kracht tot bekering is de kracht van haar liefde. Door haar voorspraak brengt zij genade tot de harten die koud zijn geworden, en keert zij ons om van zonde naar verzoening. Beauraing is daarom niet enkel een plaats van herinnering, maar van innerlijke vernieuwing.

4. Het Gouden Hart – symbool van liefde en genade

Tijdens de latere verschijningen openbaarde Maria aan de kinderen haar Gouden Hart: een hart dat straalde van licht, omringd door gouden stralen. Dit visioen raakte de toeschouwers diep: het was het beeld van een moederlijk hart dat vol was van goddelijke liefde.

Het Gouden Hart is meer dan een symbool – het is een theologisch teken. Het goud verwijst naar de eeuwige liefde die niet dof wordt, en naar de zuiverheid die niet bezoedeld kan worden. In dat hart verenigt Maria alle genaden die God aan de mensheid wil schenken.

Zo vormt Beauraing de voltooiing van de boodschap van Fatima: wat in Fatima het Onbevlekt Hart was, wordt in Beauraing zichtbaar als het Gouden Hart — de triomf van liefde over angst, van tederheid over oordeel.

De boodschap van Beauraing vat dus de hele mariale zending samen: goedheid, gebed, bekering en liefde. In een wereld die vaak koud en verdeeld is, nodigt Maria ons uit tot eenvoud en warmte van hart.

In het volgende hoofdstuk zullen we zien hoe de Kerk en de samenleving reageerden op deze hemelse gebeurtenissen, hoe men de kinderen onderzocht, en hoe de verschijningen uiteindelijk officieel werden erkend.


VI. De reacties en onderzoeken

1. Eerste scepsis en weerstand

Zoals bij bijna alle Mariaverschijningen, werd ook het gebeuren van Beauraing aanvankelijk met wantrouwen onthaald. De kinderen kwamen uit eenvoudige gezinnen, zonder bijzondere kennis of religieuze opleiding. Hun verhalen leken voor velen te mooi om waar te zijn.

Ouders, buurtbewoners en zelfs de Zusters van de Christelijke Geloofsleer stonden eerst sceptisch. Sommigen vreesden een vorm van inbeelding of sensatiezucht. Anderen waren bezorgd om de rust in het dorp: al snel begonnen honderden mensen naar de tuin van het klooster te komen.

De Kerk reageerde voorzichtig. De plaatselijke pastoor verbood aanvankelijk het bidden bij de grot om overdrijving te vermijden. Maar naarmate de verschijningen zich herhaalden, zagen velen de oprechtheid en de gehoorzaamheid van de kinderen. Zij weigerden bijvoorbeeld koppig de kloostertuin te betreden toen hun dat verboden werd — een teken van waarachtige gehoorzaamheid dat diepe indruk maakte.

2. Wetenschappelijke onderzoeken en extase-tests

De gebeurtenissen trokken ook de aandacht van artsen en psychologen. De bisschop van Namen, Mgr. Thomas-Louis Heylen, beval een zorgvuldig onderzoek. Specialisten observeerden de kinderen tijdens de verschijningen en voerden meerdere proeven uit om bedrog uit te sluiten.

Eén van de bekendste was de zogenaamde “luciferproef”: men hield een brandende lucifer vlak bij het gezicht van de kinderen terwijl zij in extase waren. Er was geen enkele reactie – geen knippering, geen beweging, geen teken van pijn of angst. Zodra de verschijning verdween, reageerden ze weer normaal, zonder zich iets te herinneren van wat er tijdens de proef was gebeurd.

Ook hun woorden en gedragingen werden nauwkeurig genoteerd. De kinderen spraken eenvoudig, zonder theologische kennis, maar met een diepe, natuurlijke zekerheid. Hun verhalen bleven consistent, zelfs jaren later, en ze toonden nooit tekenen van leugen of manipulatie.

Bovendien werden bij de verschijningen geen aanwijzingen van hysterie of collectieve suggestie vastgesteld. De getuigen – ook ongelovigen – beschreven een sfeer van vrede en eerbied, zonder extatische drukte. Alles wees op een authentiek en rustig religieus gebeuren.

3. Officiële erkenning en genezingen

Na jarenlang onderzoek besloot de Kerk de gebeurtenissen van Beauraing als authentiek te erkennen. Op 2 juli 1949 verklaarde Mgr. André-Marie Charue, bisschop van Namen, officieel dat:

“Er is geen enkel element dat in strijd is met het geloof of de zedenleer. De verschijningen van Beauraing kunnen als waarachtig en bovennatuurlijk worden beschouwd.”

Tegelijkertijd erkende de Kerk ook twee wonderbaarlijke genezingen die zich in Beauraing hadden voorgedaan: één van een kind met verlamming en één van een vrouw met een ongeneeslijke ziekte. Beide gevallen werden grondig onderzocht door medische commissies en zonder natuurlijke verklaring bevonden.

Kort daarna werd de bouw van een grote kapel goedgekeurd. De Kapel van Onze-Lieve-Vrouw met het Gouden Hart werd een bedevaartsoord dat tot op vandaag duizenden pelgrims trekt. Het is een plaats van stilte, gebed en verzoening.

Zo bevestigde de Kerk dat de boodschap van Beauraing deel uitmaakt van de authentieke mariale traditie: eenvoudig, trouw aan het Evangelie en gericht op bekering en liefde.

In het volgende hoofdstuk zullen we ontdekken welke spirituele betekenis Beauraing heeft binnen het geheel van de Mariaverering — hoe het de boodschap van Lourdes en Fatima vervolledigt in een kroon van liefde.


VII. De betekenis van Beauraing in de Mariaverering

1. Spirituele plaats in de “drievoudige keten”

Wanneer men de goedgekeurde Mariaverschijningen van de moderne tijd bekijkt, ontstaat er een indrukwekkend spiritueel patroon dat men wel eens de “drievoudige keten van Maria” noemt:

  • Lourdes (1858) – Maria brengt genezing en openbaart zich als de Onbevlekte Ontvangenis.
  • Fatima (1917) – Maria roept tot gebed, bekering en herstel om de wereld te redden van zonde en oorlog.
  • Beauraing (1932–1933) – Maria openbaart haar Gouden Hart als teken van liefde, troost en verzoening.

Zo vormt Beauraing de voltooiing van deze hemelse keten: waar Lourdes de zuivering brengt en Fatima de oproep tot bekering, daar schenkt Beauraing de moederlijke omarming van liefde.

Maria verschijnt dus niet met nieuwe leerstellingen, maar om ons opnieuw te herinneren aan het hart van het Evangelie: geloof, hoop en liefde – met de nadruk op de liefde die alles vervult.

2. De titels van Maria in Beauraing

In Beauraing noemde Maria zichzelf niet enkel “de Maagd”, maar openbaarde zij haar identiteit in drie heilige titels:

  • De Onbevlekte Maagd – in continuïteit met Lourdes, symbool van zuiverheid en genade.
  • De Moeder van God – verwijzend naar het mysterie van de Menswording: zij is de moeder van Jezus Christus, waarachtig God en waarachtig mens.
  • De Koningin van de Hemel – niet als heerseres met macht, maar als moeder die regeert door liefde en dienstbaarheid.

Deze drie titels vormen samen het portret van Maria’s zending: zij die zuiver ontvangt, moederlijk bemint en liefdevol regeert. In Beauraing zien we haar niet alleen als symbool, maar als levende moeder, dichtbij haar kinderen, die bidt en bemiddelt voor hun bekering.

3. Het verband met het Onbevlekt Hart

Het Gouden Hart dat Maria in Beauraing openbaarde, is de zichtbare voortzetting van het Onbevlekt Hart van Maria uit Fatima. Wat in Fatima nog verhuld was door lijden en boete, straalt in Beauraing in de volheid van troost en liefde.

Het Onbevlekt Hart en het Gouden Hart zijn dus geen twee verschillende devoties, maar twee fasen van hetzelfde mysterie: het moederhart dat lijdt om onze zonden, maar dat uiteindelijk overwint door de kracht van goddelijke liefde.

Zo bevestigt Beauraing dat de weg naar God niet enkel gaat via angst of boete, maar via het vertrouwen op de barmhartigheid van Maria, die ons naar Jezus leidt met de zachtheid van een moeder.

4. Beauraing als voltooiing van het mariale drieluik

Men kan zeggen dat Maria in de moderne tijd drie keer kwam om de mensheid stap voor stap naar haar Zoon te leiden:

  1. Lourdes – de openbaring van de genade.
  2. Fatima – de oproep tot bekering.
  3. Beauraing – de omarming van de liefde.

Lourdes reinigt het hart, Fatima waarschuwt het hart, maar Beauraing verwarmt het hart. De drie samen tonen het volle portret van Maria’s missie in onze tijd: een moeder die niet ophoudt om haar kinderen naar God te brengen.

In het volgende hoofdstuk zullen we dieper ingaan op de theologische en pastorale betekenis van deze boodschap — hoe Beauraing ons leert om via Maria opnieuw te leven in het licht van Christus, in het bijzonder binnen het gezin en de Kerk.


VIII. De theologische en pastorale betekenis

1. “Tot Jezus door Maria” – de moederlijke weg van verlossing

De verschijningen van Beauraing zijn geen losstaand wonder, maar maken deel uit van de eeuwige weg waarmee God zijn volk leidt. Maria is daarin geen doel op zich, maar de weg naar Christus. Haar woorden, haar hart, haar aanwezigheid verwijzen altijd naar haar Zoon.

Het bekende adagium “Ad Jesum per Mariam” – tot Jezus door Maria – wordt in Beauraing concreet zichtbaar. Wie Maria ontmoet, wordt niet bij haar vastgehouden, maar door haar heen geleid naar de levende Christus.

De woorden “Wees altijd goed” zijn dus niet alleen moreel bedoeld, maar theologisch: goed zijn betekent deelnemen aan het leven van Christus zelf, die de volmaakte Goedheid is. Maria helpt ons om die goedheid te leren leven in het dagelijks bestaan.

Zo wordt Beauraing een catechese van eenvoud: Maria leidt ons niet via theologische verhandelingen, maar via de taal van het hart. Haar gouden hart is een venster naar de barmhartigheid van God.

2. Het gezin als kernboodschap van Beauraing

De vijf zieners van Beauraing kwamen uit gewone gezinnen. Ze waren broers, zussen en vrienden – geen mystici of kluizenaars. Dat is geen toeval: Maria koos bewust het gezin als plaats van openbaring.

In een tijd waarin gezinnen onder druk stonden door armoede, oorlog en secularisatie, herinnerde zij ons eraan dat het gezin de eerste school van geloof en liefde is. De Kerk noemt het gezin daarom ook wel de “huiselijke Kerk” of Ecclesia domestica.

In Beauraing richt Maria zich niet tot wereldleiders of priesters, maar tot moeders, vaders en kinderen – omdat het in het gezin is dat het geloof geboren, gevoed en doorgegeven wordt. De kinderen van Beauraing werden zo levende getuigen van een eenvoudige, huiselijke heiligheid.

Tegenover de geest van verdeeldheid en morele verwarring van die tijd stelt Maria het ideaal van de heilige familie: een plaats van gebed, trouw en vrede.

3. De aanval op gezin en Kerk – Maria als beschermende moeder

In de twintigste eeuw zag de Kerk een toenemende aanval op het gezin: de verzwakking van het huwelijk, de ontwrichting van waarden, en een groeiende geest van individualisme. Maria verschijnt te midden van die storm om ons te herinneren aan de onverwoestbare kracht van liefde en trouw.

Haar woorden “Wees altijd goed” zijn tegelijk een oproep en een bescherming: goedheid bouwt muren van licht rond het gezin. Waar mensen bidden, vergeven en liefhebben, daar heeft het kwaad geen ingang.

Daarom wordt Maria in Beauraing niet alleen gezien als een moeder van barmhartigheid, maar ook als een koningin van bescherming — zij die met haar Gouden Hart het huis van de gelovigen bewaakt.

4. De huiselijke Kerk – bron van vernieuwing

Beauraing leert ons dat het geloof niet alleen in kerken wordt beleefd, maar ook aan de keukentafel, in het gebed van ouders met hun kinderen, in het kleine “ja” van elke dag.

De huiselijke Kerk is de plaats waar Maria het meest aanwezig is. Zij nodigt gezinnen uit om samen te bidden, samen te vergeven, samen te groeien in geloof. In die eenvoud ligt de kracht van vernieuwing die de wereld zo hard nodig heeft.

De boodschap van Beauraing is dus niet enkel voor pelgrims, maar voor elke christelijke familie: bouw je huis op gebed, laat je hart goud worden van liefde, en wees een licht in je straat, je parochie, je wereld.

In het volgende hoofdstuk zullen we ontdekken hoe deze geest van gebed en goedheid zich vertaalt in praktische devoties en dagelijkse toepassingen, zoals de Eerste Vrijdagen en Zaterdagen, het rozenkransgebed en het offer van liefde.


IX. Praktische toepassingen en actuele relevantie

1. Devoties tot het Heilig Hart en het Onbevlekt Hart

De boodschap van Beauraing sluit naadloos aan bij de eeuwenoude devotie tot het Heilig Hart van Jezus en het Onbevlekt Hart van Maria. In haar woorden en in het beeld van het Gouden Hart nodigt Maria ons uit om onze harten te verbinden met het hare, en via haar met het Hart van haar Zoon.

De Kerk raadt hiervoor twee eenvoudige maar krachtige praktijken aan:

  • De Eerste Vrijdagen – ter ere van het Heilig Hart van Jezus, als herstel voor de zonden van de wereld.
  • De Eerste Zaterdagen – ter ere van het Onbevlekt Hart van Maria, zoals gevraagd in Fatima.

Deze devoties zijn geen bijgeloof of formaliteit, maar een concrete uitdrukking van liefde. Door regelmatig biecht, communie en gebed te combineren, bouwen we een ritme van genade in ons leven.

Beauraing herinnert ons eraan dat zulke eenvoudige daden krachtig zijn: een rozenkrans, een bezoek aan de kapel, een daad van vergeving — alles wat met liefde wordt gedaan, heeft eeuwigheidswaarde.

2. De rozenkrans – gebed van vrede en kracht

In elke verschijning van Maria — Lourdes, Fatima en Beauraing — speelt de rozenkrans een centrale rol. Het is het gebed van eenvoudigen, maar ook het gebed dat de loop van de geschiedenis heeft veranderd.

  • Lourdes: Maria bidt de rozenkrans samen met Bernadette, in stilte en eenheid.
  • Fatima: Maria zegt: “Bid elke dag de rozenkrans, om vrede voor de wereld af te smeken.”
  • Beauraing: Maria verschijnt met de rozenkrans aan haar arm, als een uitnodiging om haar gebed te delen.

De rozenkrans is geen herhaling uit gewoonte, maar een meditatief gebed dat het leven van Christus door Maria’s ogen laat zien. In een tijd van haast en lawaai brengt het rust en focus. Het is een gebed van het hart, dat woorden omvormt tot liefde.

3. Het offer en het gemeenschappelijk priesterschap van de gelovigen

Maria’s oproep om “altijd goed te zijn” vraagt niet enkel woorden, maar ook daden. Elke gelovige wordt geroepen om deel te nemen aan het gemeenschappelijk priesterschap van Christus: door gebed, door zelfgave, door het dagelijks kruis te dragen in liefde.

Het christelijk leven is een offer van zichzelf — geen sombere plicht, maar een daad van vreugde. Maria leert ons dat waar liefde is, daar ook offer wordt omgevormd tot vreugde.

Beauraing nodigt ons uit om in ons eigen leven kleine altaren van liefde te bouwen: een glimlach in plaats van een klacht, een gebed in plaats van kritiek, een gebaar van vergeving in plaats van wrok. Zo brengen we het Gouden Hart van Maria tot leven in de wereld.

4. De actuele relevantie van Beauraing vandaag

In onze moderne tijd, waarin geloof soms verdrongen wordt door technologie, drukte of relativisme, blijft de boodschap van Beauraing verrassend actueel. Ze vraagt niet om grote visioenen, maar om innerlijke omvorming.

Haar drie sleutelwoorden — goedheid, gebed, bekering — zijn een antwoord op de uitdagingen van vandaag:

  • In een wereld vol egoïsme roept zij op tot goedheid.
  • In een wereld vol lawaai roept zij op tot gebed.
  • In een wereld vol wanhoop roept zij op tot bekering — dat wil zeggen: terugkeren naar het Licht.

Daarom is Beauraing niet enkel een historisch feit, maar een voortdurende genade. Overal waar mensen haar Gouden Hart vereren, hernieuwt zij de band tussen hemel en aarde.

In het volgende hoofdstuk bekijken we hoe de Kerk deze boodschap ook liturgisch heeft verankerd – in de feestdag van Onze-Lieve-Vrouw van Beauraing en in de plaats die zij kreeg binnen het kerkelijk jaar.


X. De liturgische betekenis en feestdag

1. De feestdag van Onze-Lieve-Vrouw van Beauraing – 22 augustus

De Kerk heeft de verschijningen van Beauraing niet enkel erkend als authentiek, maar ook liturgisch opgenomen in haar gebedstraditie. De feestdag van Onze-Lieve-Vrouw van Beauraing wordt gevierd op 22 augustus, dezelfde dag als het Feest van Maria Koningin.

Deze samenval is geen toeval: in Beauraing openbaarde Maria zich als “de Moeder van God, de Koningin van de Hemel”. Ze toont zich niet als koningin van macht, maar als koningin van liefde — een moeder die regeert door tederheid, niet door gezag.

Het Gouden Hart dat zij de kinderen toonde, is het symbool van deze liefdevolle koningschap: niet een kroon van edelstenen, maar een hart dat straalt van goud — van zuivere, goddelijke liefde.

2. De betekenis van 22 augustus in de liturgie

Het feest van Maria Koningin werd ingesteld door Paus Pius XII in 1954, bij gelegenheid van het Mariaproclamatiejaar, en geplaatst op de achtste dag na het hoogfeest van Maria Tenhemelopneming.

Daarmee wilde de Kerk uitdrukken dat Maria’s koningschap een voortzetting is van haar hemelse verheerlijking: na haar opname in de hemel wordt zij gekroond als koningin van schepping en genade.

Door de feestdag van Beauraing op dezelfde datum te plaatsen, onderstreept de Kerk dat de boodschap van Beauraing volkomen harmonieert met deze waarheid van het geloof: Maria is Koningin omdat zij Moeder is — en haar koningschap is dienstbaarheid, haar scepter is liefde.

3. De plaats van Beauraing in de liturgische kalender

In de Belgische Kerkprovincie wordt Onze-Lieve-Vrouw met het Gouden Hart van Beauraing herdacht met een eigen misformulier en gebed. De liturgie benadrukt daarin haar rol als Moeder van de Kerk en bemiddelaarster van genade.

De gebeden van deze dag ademen dezelfde eenvoud als haar boodschap: dankzegging voor haar liefde, smeekgebed om bekering en toewijding aan haar Gouden Hart.

“Heer, door het Gouden Hart van Maria hebt Gij ons uw liefde getoond. Leer ons, in goedheid en eenvoud, altijd trouw te blijven aan uw Zoon.”

Zo leeft Beauraing verder in het gebed van de Kerk: niet als een afgesloten hoofdstuk uit het verleden, maar als een blijvend licht in de liturgische kalender, dat jaarlijks herinnert aan Maria’s moederlijke nabijheid.

4. De symboliek van het koningschap

In Beauraing verschijnt Maria met haar Gouden Hart — een koningin die niet heerst over volken, maar over harten. Haar koningschap bestaat niet in macht, maar in de gave van zichzelf.

Door haar nederigheid is zij de eerste onder de heiligen; door haar liefde is zij de moeder van allen; door haar trouw is zij de spiegel van de Kerk.

Elke keer dat wij op 22 augustus haar feest vieren, vernieuwen wij onze toewijding aan haar Hart, opdat zij als koningin ook in ons mag regeren — niet door dwang, maar door genade.

In het volgende hoofdstuk zullen we zien hoe deze hemelse koningin ook vandaag spreekt tot de wereld: haar oproep tot geloof, gebed en liefde – de boodschap van Beauraing voor onze tijd.


XI. De boodschap voor vandaag

1. Moreel en spiritueel verval in de moderne tijd

Sinds de verschijningen van Beauraing is de wereld ingrijpend veranderd. Technologische vooruitgang, welvaart en individualisme hebben veel goeds gebracht, maar ook geleid tot een groeiend gevoel van leegte en onverschilligheid tegenover God.

Het moreel kompas van velen is verzwakt: huwelijk en gezin worden vaak herleid tot voorbijgaande keuzes, geloof wordt vervangen door zelfverwezenlijking, en stilte is verdrongen door lawaai. In die context klinkt Maria’s stem luider dan ooit:

“Wees altijd goed.”

Deze drie eenvoudige woorden blijven een licht in de duisternis van onze tijd. Ze herinneren ons eraan dat goedheid niet ouderwets is, maar de sleutel tot ware vrijheid en vrede.

2. Oproep tot gezinnen en leken

Maria richt zich vandaag opnieuw tot gezinnen en leken, zoals zij dat deed in Beauraing. In een tijd waarin veel mensen het geloof als iets privé beschouwen, nodigt zij ons uit om het geloof thuis te beleven — door samen te bidden, samen te vergeven en samen hoop te bewaren.

Zij weet dat de strijd van vandaag niet alleen maatschappelijk is, maar spiritueel: het gaat om de ziel van de mens en van het gezin. Daarom roept zij op tot innerlijke bekering, tot het opnieuw toelaten van God in onze huizen, en tot het herontdekken van de vreugde van het christelijk leven.

Maria’s Gouden Hart straalt als een moederlijk antwoord op de angst en onzekerheid van de moderne mens. Wie zijn hart opent voor haar liefde, vindt rust en richting.

3. De blijvende actualiteit van Maria’s woorden

De boodschap van Beauraing is tijdloos omdat ze universeel is. Ze overstijgt cultuur, politiek en mode: ze spreekt rechtstreeks tot het hart van de mens. Drie zinnen vatten haar eeuwige boodschap samen:

“Wees altijd goed.”
“Ik zal zondaars bekeren.”
“Ik ben de Moeder van God, de Koningin van de Hemel.”

In deze drie uitspraken openbaart Maria haar identiteit én haar missie: zij is moeder, koningin en bemiddelaarster. Haar goedheid nodigt uit tot verandering, haar liefde brengt bekering, en haar koningschap belooft vrede.

In een wereld die vaak verdeelt en polariseert, biedt Maria van Beauraing een eenvoudige maar radicale weg: liefde in plaats van oordeel, gebed in plaats van angst, goedheid in plaats van cynisme.

4. De weg naar toekomst en hoop

De boodschap van Beauraing eindigt niet bij de grot van 1933; zij leeft voort in ieder hart dat zich opent voor het Gouden Hart van Maria. Waar mensen bidden, daar ontstaat vrede; waar liefde wordt geleefd, daar geneest de wereld stukje bij beetje.

Daarom is Beauraing vandaag een teken van hoop: een herinnering dat God niet ver weg is, maar dichtbij – in de glimlach van een kind, in de trouw van een gezin, in het eenvoudige gebed van iemand die “ja” zegt tot Maria.

In het laatste hoofdstuk zullen we deze reis afronden met een slotbeschouwing — een samenvatting van het mariologisch drieluik en een uitnodiging tot gebed en navolging.


XII. Slotbeschouwing

1. Beauraing als voltooiing van het mariologisch drieluik

Wanneer we terugblikken op Lourdes, Fatima en Beauraing, zien we geen drie afzonderlijke gebeurtenissen, maar één goddelijk plan dat zich ontvouwt door de eeuwen heen.

  • Lourdes — de openbaring van de genade: Maria toont de bron van zuivering.
  • Fatima — de oproep tot bekering: Maria waarschuwt en nodigt uit tot gebed en boete.
  • Beauraing — de omarming van de liefde: Maria toont haar Gouden Hart, vol tederheid en verzoening.

Samen vormen ze een mystieke drievoudigheid: de reiniging van het hart, de bekering van het verstand en de omvorming van de ziel door liefde.

In Beauraing bereikt deze hemelse pedagogie haar voltooiing: de waarschuwing van Fatima wordt omgevormd tot belofte, en de strengheid van rechtvaardigheid wordt verzacht door barmhartigheid.

2. De uitnodiging tot navolging van Maria’s voorbeeld

Maria verschijnt niet om bewonderd te worden, maar om navolging te inspireren. Haar woorden “Wees altijd goed” zijn een uitnodiging om de weg van de liefde te gaan, stap voor stap, dag na dag, in het gewone leven.

Wie naar haar luistert, ontdekt dat heiligheid niet bestaat uit grote daden, maar uit kleine gebaren vol liefde. Een glimlach, een vergeving, een gebed – dat zijn de stenen waarmee het Koninkrijk van God wordt gebouwd.

Maria’s voorbeeld is dat van een stille, sterke liefde. Zij stond aan de voet van het kruis, zonder te klagen. Zo nodigt zij ons uit om ook in ons eigen lijden te geloven dat God werkt, zelfs in het verborgen.

3. Gebed en afsluiting

Heilige Maagd Maria, Moeder van God en Koningin van de Hemel,
Moeder met het Gouden Hart van Beauraing,
wij danken U voor uw liefdevolle aanwezigheid in onze wereld.

Leer ons om “altijd goed” te zijn, zoals U vroeg.
Wek in ons het verlangen naar gebed en bekering,
en laat uw Gouden Hart schijnen in onze gezinnen, onze parochies en onze harten.

Bescherm ons tegen onverschilligheid en zonde,
en breng ons allen dichter bij Jezus, uw Zoon, de Koning van Liefde en Barmhartigheid.

Moge de wereld opnieuw vrede vinden in uw moederlijke omarming.

Amen.

Zo eindigt de boodschap van Beauraing niet met een slotpunt, maar met een uitnodiging — een open deur naar gebed, goedheid en verzoening. In elke tijd, voor elke mens, blijft haar stem klinken:

“Wees altijd goed.”


0 Opmerkingen



Leave a Reply.

    Auteur

    Geen geleerde, maar een gewoon kind van Maria dat onderweg is met anderen.

    Archieven

    November 2025
    Oktober 2025
    September 2025

    RSS Feed


      ​​Blijf verbonden onder Maria’s mantel

    Abonneer op de nieuwsbrief
  • Hart
    • Traditie
    • Maria is Liefde
    • Bekering
    • Open brief
  • De Gilde
  • Eerste Zaterdagen
  • Blog
  • Contact