Fatima en het wonder van de zon – Maria’s dringende boodschap aan de wereld
Een pastorale weergave voor Nederlandstalige gelovigen
Op de verjaardag van het wonder van de zon in Fatima sprak monseigneur Roger Landry over een gebeurtenis die miljoenen mensen blijft raken. Meer dan 70.000 getuigen zagen op 13 oktober 1917 een bovennatuurlijk zonfenomeen, vooraf aangekondigd door drie herderkinderen. In zijn bezinnende toespraak ging Mgr. Landry niet alleen in op het historische mirakel, maar vooral op de blijvende betekenis van Maria’s boodschap: een oproep tot bekering, gebed, vrede en missionaire inzet. Zijn woorden klinken ook vandaag als een dringend appèl aan de Kerk en aan ieder van ons.
1. Inleiding – Een mirakel dat blijft spreken
“Vandaag,” begon monseigneur Landry, “herdenken wij een gebeurtenis die de hemel openbrak boven een klein Portugees dorp.” Op 13 oktober 1917 vond in Fatima het zogenoemde miracle of the sun plaats. Regen, modder en wantrouwen maakten plaats voor verbijstering en vreugde toen de zon plots leek te dansen aan de hemel. Voor Landry is dat mirakel geen relikwie uit een voorbij verleden, maar “een uitroepteken van de hemel zelf” — een bevestiging van Maria’s oproep om ons hart te bekeren tot God.
Het wonder was geen spektakel, maar een teken: God bevestigt dat Maria’s boodschap betrouwbaar is en dat Hij ons terugroept naar zijn Zoon.
Maria’s woorden waren niet bedoeld om te verbijsteren, maar om te vormen: ze riep op tot gebed, bekering en vrede. “Precies die boodschap,” aldus Landry, “is vandaag dringender dan ooit.”
2. Het wonder van de zon – feit, getuigenis en betekenis
In zijn toespraak schetst Landry het verloop van de gebeurtenissen. Lucia, Francisco en Jacinta, drie eenvoudige kinderen uit Fatima, ontmoetten een “vrouw van licht” en gaven haar woorden door. Tot drie keer toe beloofde Maria dat er in oktober een teken zou komen “opdat allen zouden geloven”.
Op die dag kwam een menigte van naar schatting 70.000 mensen samen. Onder hen niet alleen gelovigen, maar ook sceptici, journalisten en anticlericale toeschouwers. Het regende onophoudelijk; de velden waren drassig, kleding doorweekt. Men wachtte af — tot plots het licht brak. De zon leek te draaien en te dansen, kleuren werden op aarde geworpen, en binnen enkele minuten was alles droog. Landry: “Je kunt dit niet afdoen als massahallucinatie: te veel mensen zagen, voelden en ervoeren hetzelfde.”
Het mirakel, benadrukt hij, was niet bedoeld als curiositeit, maar als teken. Het is een bevestiging dat de hemel ingrijpt in de geschiedenis en dat Maria’s woorden betrouwbaar zijn. Voor de Kerk blijft het wonder van de zon “een lichtend bewijs dat God Zich niet onttrekt aan de wereld, maar juist tussenbeide komt om ons terug te voeren tot zijn Zoon”.
3. De bedoeling van Maria’s komst
Maria brengt geen nieuwe leer, zegt Landry, maar maakt het Evangelie opnieuw actueel. Haar oproep tot bekering, gebed en offer is een herhaling van Jezus’ eerste woorden: “Bekeer u en geloof in het Evangelie.” Ze spreekt als moeder: waarschuwend, niet veroordelend; uitnodigend, niet dwingend.
- Bid de rozenkrans — niet magisch, maar als school van vertrouwen en vrede.
- Vraag om bekering — voor jezelf en voor zondaars; God wil barmhartigheid schenken.
- Doe boete — als liefdevol herstel van wat gebroken is, in jezelf en in de wereld.
- Wijd je toe aan haar Onbevlekt Hart — leef uit haar “fiat”: “Mij geschiede naar uw woord.”
“Ze kwam niet om informatie te geven, maar om formatie te bieden: om ons te leren leven als echte leerlingen van Jezus.”
4. Persoonlijke band van Mgr. Landry met Fatima
Het getuigenis van Landry is persoonlijk. Als jonge seminarist bracht hij een zomer in Portugal door en bezocht hij bijna wekelijks het heiligdom. Hij leerde families kennen die elke dertiende van de maand baden. “Die eenvoud,” zegt hij, “heeft mijn roeping verdiept: ik zag wat geloof doet wanneer het oprecht wordt beleefd.”
Later, als priester in een Portugese parochie in Massachusetts, merkte hij hoe de devotie tot Onze Lieve Vrouw van Fatima mensen samenbrengt. “Maria opent harten, nodigt uit tot gebed en brengt vrede in gezinnen.” Zijn conclusie is dankbaar en helder: “Maria leidt niet alleen kinderen in Fatima, maar ook ons vandaag — wie zich tot haar wendt, wordt dichter bij Christus gebracht.”
5. Maria als missionaire vrouw
Een sleutelgedachte in de toespraak: Maria is missionaris. In de Visitatie gaat zij “met spoed” naar Elisabeth: ze draagt Jezus in haar schoot en brengt Hem naar anderen. “Dat is de eerste christelijke missie,” zegt Landry: “een mens die Jezus draagt en Hem deelt.”
Na de hemelvaart zien we Maria in het Bovenvertrek, biddend met de apostelen. Daar vormt zij de jonge Kerk voor haar zending. Zij leert de leerlingen luisteren naar de Heilige Geest en ontvankelijk te zijn, zoals zijzelf was “overschaduwd” bij de menswording.
Maria werkt nog steeds: in Guadalupe, Lourdes, Fatima — en in onze harten. Wanneer zij verschijnt, brengt zij geen nieuw geloof, maar herinnert zij ons aan het Evangelie.
Dit missionaire profiel van Maria is geen verleden tijd: het nodigt ook ons uit om dragers van Christus te zijn — in gezin, parochie en samenleving.
6. De kern van Fatima volgens Landry
Landry verwijst naar paus Johannes Paulus II, die in 1982 stelde dat Maria’s boodschap samenvalt met Jezus’ eerste prediking: “Bekeer u en geloof in het Evangelie.” Fatima is dus geen devotionele curiositeit, maar een oproep tot innerlijke bekering, moederlijk en vastberaden.
De urgentie is groot: in een wereld waar geloof vaak naar de marge verschuift, klinkt Maria’s stem als een echo van het Evangelie: keer terug naar God, leef in genade, bid voor vrede. Dat is het hart van Fatima — een liefdevolle uitnodiging om opnieuw te beginnen.
RSS Feed