De Eerste Zaterdagen: een Bron van Genade voor de Bekering van Onze Geliefden

Weinigen dragen een groter verdriet dan wie moet toezien hoe kinderen, kleinkinderen, vrienden of familieleden het geloof hebben losgelaten. Voor velen voelt het alsof een stuk van hun hart verloren gaat. Hoe vaak klinkt het niet: “Ik heb alles geprobeerd, maar ze willen niets meer van de Kerk weten.”

Toch laat God ons niet zonder antwoord. Hij heeft door Maria in Fatima een weg gewezen: de devotie van de eerste zaterdagen. Voor de Gilde van het Groene Scapulier is dit het kloppend hart van ons apostolaat. Want hier ontvangen wij niet alleen genade voor onszelf, maar ook voor de bekering van onze geliefden.

De belofte van Pontevedra (10 december 1925)

Op 10 december 1925 verscheen de H. Maagd Maria aan zuster Lucia in Pontevedra. Maria vroeg om een devotie van vijf opeenvolgende eerste zaterdagen. Daarbij horen vier concrete handelingen, die we als een eenvoudige vuistregel mogen onthouden:

Vuistregel: 4 handelingen – 1 intentie – 5 zonden

Biecht – binnen acht dagen ervoor of erna.
Heilige Communie – ontvangen in staat van genade, met de juiste bedoeling.
Vijf tientjes van de rozenkrans bidden.
Vijftien minuten overwegen over de mysteries van de rozenkrans.

Één intentie: alles met de bedoeling om het Onbevlekt Hart van Maria te troosten en eerherstel te brengen.

Vijf zonden tegen het Onbevlekt Hart (waarvoor dit eerherstel bijzonder gevraagd is):

de ontkenning van haar Onbevlekte Ontvangenis;
de ontkenning van haar eeuwige maagdelijkheid;
de ontkenning van haar goddelijk moederschap;
het inprenten van onverschilligheid, minachting of haat voor Maria in kinderharten;
rechtstreekse beledigingen van haar in heilige afbeeldingen.

Maria beloofde:

“Ik beloof in het uur van hun dood, met alle genaden die nodig zijn voor hun zaligheid, aanwezig te zijn aan allen die gedurende vijf maanden achtereen, op de eerste zaterdag, biechten, de H. Communie ontvangen, de rozenkrans bidden en mij gedurende vijftien minuten gezelschap houden, terwijl ze de mysteries van de rozenkrans overwegen, met de bedoeling mij te troosten.”

Deze verschijningen werden door de Kerk officieel erkend (1930, bisschop van Leiria) en later bevestigd door de Heilige Stoel in het document The Message of Fatima van de Congregatie voor de Geloofsleer: https://www.vatican.va/.../message-fatima_en.html .

Het derde geheim van Fatima – redding, bekering en vrede

Op 13 juli 1917 ontvingen de kinderen het zogenaamde derde geheim. De volledige tekst, zoals in onze eigen catechetische hulpmiddelen weergegeven, staat op: https://www.groenescapulier.com/eerste-zaterdagen.html.

“Jullie hebben de hel gezien, waar de zielen van de zondaars heen gaan. Om hen daarvan te redden, wil God, dat de verering van mijn Onbevlekt Hart ingevoerd wordt. Als de mensen zullen doen wat ik jullie zeg, zullen vele zielen worden gered en er zal vrede komen. Aan de oorlog zal een einde komen, maar als men niet ophoudt God te beledigen, zal er een nog ergere oorlog uitbreken. Wanneer je een nacht verlicht zult zien door een vreemd en onbekend Licht, weet dan, dat dit het teken is dat God jullie geeft, dat Hij de wereld voor haar misdaden gaat straffen door middel van oorlog, honger, en de vervolging van de Kerk en van de Heilige Vader. Om dit te verhinderen zal ik de toewijding van Rusland aan mijn Onbevlekt Hart en de communie van eerherstel op de eerste zaterdagen komen vragen. Als men naar mijn beden zal luisteren, zal Rusland zich bekeren en zal er vrede zijn; zo niet, dan zal het zijn dwalingen over de wereld verspreiden, oorlogen en kerkvervolgingen veroorzaken. De goeden zullen gemarteld worden en de Heilige Vader zal veel te lijden hebben; verscheidene naties zullen worden vernietigd. Maar tenslotte zal mijn Onbevlekt Hart zegevieren. De Heilige Vader zal Rusland aan mij toewijden, het zal worden bekeerd, en de wereld zal een periode van vrede genieten. In Portugal zal het dogma van het geloof altijd worden bewaard.”

Wie deze woorden aandachtig leest, ziet hoe drie beloften ineen grijpen. Allereerst is er de persoonlijke redding die Maria toezegt aan wie de eerste zaterdagen volbrengt. Vervolgens klinkt de oproep tot de bekering van zondaars: “Om hen te redden, wil God dat de verering van mijn Onbevlekt Hart ingevoerd wordt.” En ten slotte wijst Maria op de vrede in de wereld: “Als men naar mijn beden zal luisteren … zal er vrede zijn.” Dit is geen toevallige opsomming, maar een innerlijke samenhang: persoonlijke heiliging en eerherstel openen de poorten van genade voor anderen; uit bekering vloeit vrede voort.

Na vijf zaterdagen: waarom doorgaan?

Soms denkt men dat één reeks van vijf eerste zaterdagen volstaat. Maar de Kerk nodigt ons uit om verder te gaan. Het Wereldapostolaat van Fatima (Blue Army) schrijft op zijn officiële website:

“Wanneer je vijf opeenvolgende eerste zaterdagen hebt volbracht, blijf dan deze devotie maandelijks beoefenen om genaden te verkrijgen voor de redding van andere zielen.”

Zie: https://www.bluearmy.com/first-saturday-devotion/.

En elders verduidelijken ze de draagwijdte:

“Door deze devotie telkens opnieuw te beleven, eer je niet alleen Onze Lieve Vrouw en troost je haar Hart, maar help je ook de genaden te verwerven die noodzakelijk zijn voor de bekering van die zielen die anders misschien verloren zouden gaan.”

Zie: https://www.bluearmy.com/5-things-to-know-about-first-saturday/.

Dit bevestigt wat Maria al duidelijk maakte in Fatima: de eerste zaterdagen zijn niet alleen voor onszelf, maar ook voor de redding van anderen.

Het getuigenis van Zuster Lucia

Zuster Lucia zelf beoefende de eerste zaterdagen haar hele leven. Zij getuigde:

“Ik ben nooit zo gelukkig als wanneer de eerste zaterdag aanbreekt.”

Bron: https://fatima.org/sister-lucy-explains-the-devotion-of-the-five-first-saturdays/ .

Dit toont dat zij de devotie niet als een eenmalige verplichting zag, maar als een blijvende bron van vreugde en troost. Haar voorbeeld nodigt ons uit om vol te houden: liefhebben, troosten, maand na maand.

Paus Johannes Paulus II in Fatima (13 mei 1982)

In zijn homilie in Fatima sprak de heilige paus Johannes Paulus II over de voortdurende vruchtbaarheid van het Onbevlekt Hart:

“De toewijding van de wereld aan het Onbevlekt Hart van Maria betekent naderen, door de voorspraak van de Moeder, tot de bron van het Leven zelf, dat geofferd werd voor de mensheid: het Verlossende Hart van Christus. Deze bron schenkt onophoudelijk verlossing en genade. Hierin wordt de onuitputtelijke vruchtbaarheid van het werk van de Verlossing zichtbaar.”

Tekst via EWTN: https://www.ewtn.com/catholicism/library/message-of-marys-maternal-love-8659 .

Het Onbevlekt Hart is dus geen eenmalige beker die men leegdrinkt, maar een altijd stromende bron. Iedere eerste zaterdag mogen wij opnieuw uit die bron putten, voor onszelf én voor anderen.

De Congregatie voor de Geloofsleer (2000) – The Message of Fatima

In de officiële toelichting bij het derde geheim lezen we:

“Wat in deze openbaringen zichtbaar wordt, is vooral de oproep tot gebed als de weg van ‘redding voor zielen’ en tegelijk de dringende oproep tot boete en bekering. Deze oproep is niet iets dat slechts tot het verleden behoort, maar blijft geldig en dringend voor de Kerk en de mensheid van vandaag.”

Volledige tekst op: https://www.vatican.va/.../message-fatima_en.html .

Hiermee bevestigt de Kerk dat de boodschap van Fatima blijvend geldt. De eerste zaterdagen zijn een concreet, door Maria zelf gevraagd antwoord op deze oproep.

De unieke kracht van de Eerste Zaterdagen

De Kerk kent vele devoties en gebedsvormen die genade brengen. Maar de eerste zaterdagen nemen hierin een unieke plaats in. Ze zijn rechtstreeks door Maria gevraagd, verbonden met een hemelse belofte uit een erkende verschijning, en door de Kerk erkend en aanbevolen. Daarom mogen we zeggen dat wie bidt voor de bekering van zijn geliefden, in de eerste zaterdagen niet een middel naast andere vindt, maar een door de Hemel zelf gegeven bron van genade zonder weerga. Niet omdat wij dat zelf beweren, maar omdat de kern van Fatima precies hierin ligt: eerherstel, gebed, bekering en vrede — een weg die Maria zelf heeft geopend en die de Kerk heeft bevestigd.

Slotwoord – Hoop voor onze geliefden

Elke eerste zaterdag die wij trouw volbrengen, is een geschenk dat Maria kan inzetten voor onze geliefden. Zeg dus niet: “Ik kan niets meer doen.” Zeg liever: “Ik zal elke maand met Maria staan in de voorhoede van de strijd om zielen.”

➡️ Ik twijfel niet langer. Dit is echt de beste manier om mijn geliefden tot God terug te brengen.